De dag van vertrek!

Daar gaan we dan! 

Na bijna een jaar aan voorbereidingen was dan eergisteren eindelijk de dag aangebroken dat we naar Engeland gaan!

'S ochtends al vroeg uit bed om de laatste spullen in te pakken en te ontbijten. Toen was het moment daar!  De auto in richting Schiphol!  

Ik kon nog even samen met men lieve Corné lopen naar de hal waar Charlotte en Dineke al op ons stonden te wachten. Wat ga ik hem missen!  

Voor het eerst met het vliegtuig.  Spannend, maar een mega mooie ervaring!  Na wat vertraging reden we uiteindelijk rond kwart over 1 richting de polderbaan. Best nog een ritje!  Rond half twee stegen we dan eindelijk op!  Je gaat dan zo snel dat je voor je gevoel binnen een paar tellen al in de lucht zit.  Heel apart gevoel was dat.  

De vlucht was prima! Het opstijgen viel me meer mee dan het landen. Doordat je steeds lager gaat gaan je oren dicht zitten en dat is geen pretje.  We waren rond 13:15 geland in Bristol (Stad in Engeland), dus we hebben de tijd ingehaald! 

Even gauw een selfie gemaakt toen we net uit het vliegtuig kwamen en toen op naar de bagagebanden waar we onze koffers op konden halen.  We gingen toen bij de eerste de beste band zitten wachten. Na een paar minuten vonden we het toch wel erg vreemd dat er nog steeds geen koffers over de band rolden, terwijl op het scherm stond dat de laatste koffers nog maar op de band lagen..  'Wacht. Er staat een 6 achter onze vlucht. Zou dat iets te maken hebben met de bagageband?' Jahoor, we liepen naar band 6 en daar zag ik m'n koffer al voorbij komen, dus ik gauw erheen rennen om hem te pakken haha. Lekker slim weer.  Na nog een paspoortcontrole konden we zo het vliegveld uitlopen. 

Station Bristol Temple Meads

We hadden geen idee hoe we in Trowbridge moesten komen. Ik dacht dat Charlotte het wel wist, maar dat bleek niet zo te zijn haha.  Toen Belde Charlotte met haar zus en die zei dat er een pendelbus heen en weer rijd van het vliegveld naar Bristol Temple meads (treinstation). Dus wij naar de bus lopen met onze hebben en houden, komen we erachter dat we alleen konden pinnen met een creditcard of iets dergelijks en laten we die nou net niet hebben...   Dus hup weer met onze 36 kilo aan bagage weer naar binnen toe om geld te pinnen. 100 pond kost dus 136 euro!  That's a lot of money!   Maargoed, daarna weer richting de bus en toen konden we eindelijk instappen.  Links rijden is wel gek hoor!  Nouja, na een half uur in de bus te hebben gezeten waren we aangekomen op het station. Daar hebben we een treinkaartje gekocht bij een loket en konden we gelijk doorlopen naar de trein. Ongeveer een half uur later zijn we aangekomen in Trowbridge. Daar zou Abi (dochter van David, waar we het huis van huren) ons op komen halen met de auto. Het was nog een hele klus om alle koffers in de auto te krijgen. Maargoed na wat gepruts was het toch gelukt en reden we naar ons huis!  Het huis is ruim en is goed schoongemaakt (wat echt fijn is trouwens). Abi gaf ons nog even een rondleiding en toen is ze naar huis gegaan.  En ja daar zit je dan... In een huis in het buitenland ver weg van thuis...  Het besef kwam toen wel echt bij mij binnen dat het heel lang duurt voordat we weer naar Nederland gaan. 

'S avonds hebben we pasta gegeten en daarna vrij snel ben ik naar bed gegaan. Ik was helemaal op van alle spanningen en indrukken. Morgen weer een dag ;)